Bir qutu siqaret...

img

17-03-2018 [23:19]


Sevindik KƏRİMLİ

***

Qrup yoldaşım Rüfətlə həmişəki kimi dərsdən sonra şəhərdə gəzməyə çıxmışdıq. Əslində bu dəfəki gəzintimizin əsas səbəbi iş axtarmaq idi. Bir neçə restorana, kafeyə və bir hotelə baş çəkib iş olub-olmaması ilə maraqlandıq və sonra söhbət edə-edə yolun kənarı ilə kirayə qaldığımız evə doğru qayıtdıq.

Axşamın düşməyinə hələ xeyli vardı. Hələ şəhər camaatının işdən çıxıb, evə gedən vaxtı olmadığına görə küçələrdə seyrəklik idi. Elə buna görə də səki ilə arın-arxayın söhbət edə-edə gedirdik. Həmişə çörək aldığımız mağazaya az qalmış yerdə bir siqaret qutusu gözümə sataşdı. Ayağımla irəli vurub zarafatla dedim:

– Rüfət, siqaret istəyirdin, bu da sənə siqaret.

Amma mən zarafat etsəm də həqiqətən qutunun içi siqaretlə dolu idi, hətta ağzı açılmamışdı. Elə bu zaman arxamızca gələn kişi bizi ötüb keçdi, o da siqaret qutusuna bir təpik vurdu. Qutu sıçrayıb səkinin qırağına düşdü. Kişi bir neçə saniyə qutuya maraqla baxıb dükana girdi. Deyəsən qutunun dolu olduğunu o da başa düşmüşdü.

Kişi içəridə olduğu müddətdə biz dükanın yanında dayanıb söhbət edirdik. Bir neçə dəqiqədən sonra kişi əlində çörək dükandan çıxdı və bizə tərəf gəlməyə başladı, həm bizə həm də siqaret qutusuna maraqla və diqqətlə baxıb bizi ötüb keçdi, bir az irəlidə dayandı və geriyə dönüb sanki bizi güdürmüş kimi bizə və siqaret qutusuna baxmağa başladı. Kişinin məqsədini həmin dəqiqə başa düşdüm, kişi siqaret qutusunu götürmək istəyirdi, lakin biz orda olduğumuz üçün gəlib götürmürdü, yəqin ki utanırdı, ya da ki özünə sığışdırmırdı. Bir müddət də keçdi kişi hələ də orada var-gəl edir, tez-tez bizə və qutuya baxırdı.

Bir qədər də keçəndən sonar Rüfət getmək istədiyini bildirdi. Mən isə təkidlə onu saxlayıb bu hadisənin nə ilə qurtaracağını maraqla gözləməyə başladım. Daha bir neçə gərgin dəqiqə keçdi. Kişi də getmək istəmir, bizdən və siqaret qutusundan da gözünü çəkmirdi. Bu vəziyyətdə, demək olar, yarım saatdan çox keçmişdi. Kişi isə hələ də yerində dayanıb bizə baxırdı.

Bəli, bir qutu siqaret, əlində çörək və başqa yeməli şeylər olan kişini orada dayanmağa məcbur etmişdi. Bəlkə də o anlarda həmin kişini evdə ailəsi uşaqları gözləyirdi. Lakin o bir qutu siqaretdən asılı qalmışdı. Kişi elə gözləyir, elə maraqla və diqqətlə bizə baxırdı ki, sanki içi qiymətli şeylərlə dolu olan bir çanta görmüş və onu götürmək üçün fürsət axtarırdı.

Elə bu vaxt yolun əks tərəfindən düz bizə tərəf iki kişinin gəldiyini gördüm. Onlar bizim yanımıza çatıb nəsə axtarmağa başladılar. Kişilərdən biri siqaret qutusunu gördü və əyilib götürərək digərinə:

– Sənə dedimmi buralarda düşüb? – deyə gülümsəyərək siqaret qutusunu götürdü, ora-burasını silib cibinə qoya-qoya uzaqlaşmağa başladı.

Yoldaşı da zarafatından qalmadı:

– Halal mal özgəyə qismət olmaz, – deyə ona qoşulub bizdən aralandı.

– Siqaretin də halalı-haramı olur? – deyə mən üzümü Rüfətə tutub gül-gülə soruşdum. Amma bir gözüm bayaqkı kişidə idi.

O, isə elə bil acıqla bir az bizə, bir az da gedən kişilərə baxıb məyus halda geri dönüb getməyə başladı. Sanki böyük bir sərvət əlindən çıxmışdı.

Biz də onun dalınca yola düzəldik. Bir az sonra mən də Rüfətdən ayrılıb kirayə qaldığım mənzilə doğru getməyə başladım. Gedə-gedə beynimdə belə bir fikir dolaşırdı: gör biz nələrdən asılıyıq, nələr bizi özündən asılı hala salır, həyatda bizi yaşamağa qoymayan, bizi ləngidən nə qədər lazımsız asılılıqlar var! Adicə bir siqaret qutusu evinə çörək aparan insanı ləngitdi, bəlkə də onun daha vacib işləri var idi. Amma o adam işini gücünü ataraq zərərli vərdişindən asılı qalmışdı və bu mənim gözlərimin qarşısında baş verirdi...

Mia.az




Digər xəbərlər
SON XƏBƏRLƏR